de laatste week zit erop

Wederom weer super leuk om iets van jullie te horen! Bedankt voor de reacties!

Maandag begonnen aan mijn laatste werkweek. Het is echt ontzettend snel gegaan die maand. In het begin denk je dit wil ik gaan doen en dat kan ik misschien doen maar voor je het weet is het al weer voorbij. Je hebt helemaal niet zoveel tijd.
Maandag ochtend naar het social support geweest. Hier gespeeld met Khung. Een heerlijk klein downertje die steeds weg loopt en een hele lage concentratieboog heeft. Hij spuugt ook om de haverklap uit het niets. Heb al een aantal keren gezegd dat hij onderzocht moet worden maar dan zeggen ze dat dit al gebeurd is en dat hij medicijnen heeft. Nou die werken dus echt niet! Zodra hij een speeltje ziet bij een ander dan grist hij dit uit hun handen en speelt er een paar seconden mee en gooit het weer weg. Op naar het volgende speeltje. Nadat we gespeeld hebben, geprobeerd om hem te leren zijn gezicht te wassen en tanden te poetsen. Water vind hij erg leuk, maar nog leuker is natuurlijk om heel de teil met water om te gooien.....wat een lol heeft hij dan! Tanden poesten kan hij nog niet zelf maar laat het wel toe als je het doet bij hem.
Ook nog even met de baby's en Tau geknuffeld. Selfies blijven ze geweldig vinden. Zo ook een video van zichzelf maken. Echt geweldig om te zien!
's middags naar het weeshuis geweest. Hier Fysio gegeven aan de meervoudige gehandicapten. Die zijn zo stijf, je kan ze bijna niet doorbewegen. Echt heel erg. Maar ja als je hele dagen ligt en je kan zelf niet bewegen dan wilt dat wel moeilijk gaan. Ook nog lekker wat watermeloensap gegeven. Eten ze echt met smaak!
's avonds zijn we de stad in gegaan om te winkelen In de stromende regen....het was droog toen we vertrokken. Eerst gingen we kijken bij een tattoo shop omdat iemand van de groep een tattoo wil laten zetten We liepen door steegjes die je in Nederland echt zou vermijden! daar zou je niet levend vandaag komen denk ik Gelukkig was Viet er ook bij, een knul van de groep die oorspronkelijk uit Vietnam komt maar studeert in Australie. Dus die wist waar we waren en kon alles vertalen. Eenmaal aangekomen bij de tattooshop had iedereen vraagtekens. Het was gewoon een huiskamer van iemand waar een soort van behandeltafel in stond. Nergens geen portofolio ofzo of iets aan de muren wat hij eerder heeft getatoeëerd. Dus je kon niet zien hoe zijn werk was. Wel kon je goed zien dat het er niet hygiënisch was....Afijn ze heeft een afspraak gemaakt om die tattoo te laten zetten...
Daarna zijn we door de straten gaan lopen. Op een gegeven moment kwamen we voorbij een tentje met lokale drankjes op basis van yogurht en melk. Viet vertelde enthousiast dat dit een typsich plaatselijke snack is. Of we dit wilde proberen. Bijna niemand zei iets dus ik heb gezegd dat ik het wilde proberen. Hij vertaald alles voor iedereen, iedereen vraagt aan hem of hij kan helpen en dan is hij zo enthousiast over iets in zijn land en dan wilt niemand dat proeven. Vind ik niet kunnen. Ook al houd ik totaal niet van melk en yoghurt, toch heb ik het geprobeerd. En Viet genoot ervan!! Toen naar de rivier gelopen om te kijken hoe hoog het water stond. En dat stond behoorlijk hoog met veel stroming!! Vervolgens weer met zijn allen in een taxi naar huis. Waren met z'n negenen!! Gelukkig hebben ze hier allemaal een extra achterbank in de auto.
Dinsdag een hele dag les gegeven. Was op een andere school waar ik nog nooit was geweest. Ook een kleuterschool. Hele lieve kindjes allemaal. Samen met Theresa het vervoer geleerd. Moesten alle vervoersmiddelen voorzeggen en dan zeiden ze ons na. Zals Boat, Ambulance, sommige woorden zijn echt moeilijk voor ze maar ze doen het met veel enthousiasme. Tijdens de lunch geholpen bij de allerkleinste. Denk een jaar of 2,3. Ouder niet. Een aantal kinderen eten gegeven en toen er mee gespeeld. Ze klimmen allemaal in je en vinden het geweldig om je aan te raken.
Na de lunch de leraren les gegeven in eten. Leuk hoor die willen zo graag engels leren! Sommige kunnen het ook al vrij goed anderen hebben moeite met de uitspraak.
's Middags naar de primaryschool geweest en computerles gegeven Allemaal slimme kids achter die comp dus hoefde weinig te doen.
Dinsdagavond was het hier in huis Karaoke. Is hier erg populair en een favoriet van iedereen geloof ik. Nou als ik ergens een hekel aan heb is het aan karaoke!! Maar goed ik heb mezelf natuurlijk niet laten kennen en heb samen met Judith, een nieuwe nederlandse vrijwilliger die zaterdag is aangekomen, Guus Meeuwis meegebléérd, het is een nacht. Kregen een luid applaus. Omdat het na een tijdje van gezapig werd heb ik het roeien erin gegooid. Alleen maar luisteren naar iedereen was ik wel wat beu na 2 uur. Dus iedereen op de grond laten zitten en het nummer van het roeien opgezet en iedereen heeft geroeid. Ze vonden het allemaal geweldig. Zeker MR Viet. die had zoiets nog nooit meegemaakt. Die heeft het hele nummer gefilmd en de dag ernaar tig keer bekeken en aan iedereen laten zien. Hij bleef erom lachen en zeggen hoe leuk het wel niet was.....Ly zei dat ze dit ging gebruiken als oefening op school!! Wilde weten hoe het nummer heette...Ben benieuwd of ze hier in Vietnam een nieuwe rage gaan ontwikkelen.....
Wilde eigenlijk ook nog Braziel erin gooien maar er waren maar drie mannen om hun shirt uit te trekken en geloof niet dat dat hier normaal is...dus dat maar niet gedaan. Al met al was het een gezellige avond.
Woensdag naar het social support. Fysio met Lu gedaan. Oefeningen om weer te gaan lopen. Dus eerst zijn benen op laten trekken en daarna met gewichten en vervolgens opstaan met een looprek voor zich. Hij was zo trots dat hij dit allemaal deed. Hij is sowieso altijd vrolijk en sociaal.
's middags naar het weeshuis voor de laatste keer denk ik weet niet wat ik maandag nog mag doen....Weer fysio gegeven aan de meervoudige gehandicapten. Deze keer waren ze zo koud dat ik ze eerst maar eens lekker warm heb aangekleed en toegedekt. Toen wat oefeningen en daarna lekker bij me laten zitten om warm te worden Zo zonde dat ze daar liggen en niemand die voelt of ze het koud hebben of niet....daarna tegen iedereen gedag gezegd en toen weer naar huis. Ben op tijd naar bed gegaan want ik ben niet helemaal fit. Hoest m'n longen uit mn lijf en mn kop zit vol snot. Maar ja dat kan ook niet anders na iedere keer nat geregend te zijn en dan in een auto met airco op volle stand...het hele huis is ongeveer verkouden....
Donderdag weer naar het social support want ik wilde niet mee rnaar school. Dat heb ik afgesloten. Eerst gelopen met Da. Ging dit keer redelijk. Op het einde was hij moe en ging hij steeds zitten Ook geprobeerd zonder brace, want ja die brace is toch niet voor hem gemaakt. Zomaar een brace die iemand over had denk ik. Zonder brace ging het net zo goed als met. En aangezien het een hele marteling is om die brace aan te krijgen is het een stuk fijner voor hem om zonder brace te lopen. Daarna nog met een paar kindjes geknuffeld.
Er worden muurschilderingen gedaan van Disney. Ik kan echt niet verven maar de andere wel. Joy een meisje dat ook in het social zit en normaal van nivo is heb ik ook gevraagd of ze wilde schilderen. Eerst wilde ze niet maar nadat ik had laten zien hoe het moest is ze fanatiek gaan schilderen. Samen met iemand van de groep. Ze was zo trots en had er zoveel plezier in! Echt geweldig om te zien. Ik heb ondertussen de kindjes geknuffeld en geholpen met eten bij Da en Lu. Aan tafel gelukkig!!
's middags gingen we met een aantal naar het weeshuis wat anderhalf uur rijden is. Moesten eerst nog een aantal mensen afzetten op school dus we deden er bijna twee uur over. Toen we er kwamen bleek er een miscommunicatie te zijn. We zouden gaan voetballen met een aantal kids maar die waren op school. Vervolgens werden er bijna 30 kids in de bus gepropt, plek voor 15, van groot naar klein en zo gingen ze naar het stadion om te voetballen en een ijsje te eten. Wij zijn er in een taxi achteraan gegaan. Eenmaal op het voetbalveld genoten ze volop. Deze kids konden echt wel beter voetballen. Alles was gemengd. Normale kids, met beperking en wat jongeren. Eentje was jong en stond in het goal. Ik moest meteen aan het voetbalteampje van Kai denken toen hij wat jonger was. Die deden ook steeds de handstand of gingen zitten. Nou deze keeper ging gewoon in zijn goal zitten en keek naar een andere wedstrijd op het andere veld. Vervolgens ging hij op zijn rug zitten en gooide zijn benen de lucht in. Toen kwam er net een bal aan. Hij schoot overeind en gelukkig was het geen goal, de bal was ernaast. De kleintjes die speelde naast het veld en aten een ijsje.Uiteraard een rijstijsje. Ik heb het geproefd. Heel apart rijst in je ijs....
Nadat we klaar waren met voetbal heeft de bus de kids terug gebracht en zijn wij wat gaan drinken bij een coffeecorner. En weer werd het filmpje van het roeien bekeken!
Waren pas rond 19.20 uur thuis Een latertje dus!
's Avonds lekker gerelaxd en weer op tijd naar bed.
Vrijdagmorgen om een wasmachine geweest voor de ouderen mensen Wilde eerst geld in medicijnen stoppen maar Mr Viet zei dat ik dit niet moest doen omdat de overheid dit moet betalen en als vrijwilligers dat steeds gaan doen dan betalen ze straks niet meer. En een wasmachine is ook duurzaam. De oude deed het niet meer zo goed en die is nu naar de daklozen mannen die deden hun was op de hand met een schrobborstel Dit kon je soms ook wel wat ruiken. Dus die hebben nu ook een wasmacine die het af en toe doet...
De ouderen mensen waren er heel blij mee!!!
Ook heb ik fruit laten kopen. Bijna iedereen heeft een stuk fruit gehad. Waren ze zo gelukkig mee. Krijgen ze echt niet vaak!
Omdat we de wasmachine gingen kopen ben ik vandaag niet naar het social support geweest. Ik mag er maandag nog naar toe. Kan ik ik op het gemak afscheid nemen van iedereen. Wel zo fijn. Wat ik in de middag mag doen weet ik nog niet. Misschien blijf ik thuis om mijn tas in te pakken misschien nog een keer naar het weeshuis...ik weet het nog niet.
Morgen gaan we naar Hue. Het weer schijnt het toe te laten dus ik kan toch nog wat zien van Hue..Jippie!!!

Vandaag zijn overigens Poetin en Trump aangekomen hier in Da Nang voor de APEC. Niet normaal. Veel wegen zijn afgesloten, op iedere hoek van de straat en kruisingen staan meerdere politiemannen. Ze zijn heel bang voor terrorisme. Wat ik me dan ook weer voor kan stellen als er twee zulke rare mensen in je land zijn.....ga ervan uit dat alles goed gaat komen en er niks gebeurd.


Lieve allemaal super leuk dat jullie mijn verslagen wilde lezen en dat er reacties op kwamen Dat heb ik echt met plezier gelezen!
Ik ga genieten van mijn laatste weekend hier en dan hoop ik jullie weer allemaal gezond en wel te zien in Nederland!
Tot snel!

Dikke kus Lieke.